Terapia Simontona dla Pacjentów onkologicznych

Gabinet psychoterapii i hipnozy MyLife w Rzeszowie prowadzi wspierającą leczenie nowotworów terapię psychoonkologiczną, której twórcą jest amerykański onkolog i radioterapeuta Carl Simonton.

Metoda ta została pierwszy raz zastosowana przez jej twórcę we wczesnych latach 70. ubiegłego wieku, wobec Pacjenta, któremu inni lekarze nie dawali żadnych szans przeżycia. W tamtym okresie było to podnoszenie wiary i chęci do leczenia, bazujące na psychologii motywacyjnej.

Pacjent przeżył, a dr Simonton zaczął wdrażać nową metodę do leczenia większości prowadzonych przez siebie chorych. Obecnie terapia Simontona jest jedną z podstawowych metod wspomagania leczenia nowotworów.

Na czym polega terapia simontona?

Psychoonkologia ma już ponad 50 lat, dlatego też nie tylko specjaliści dzisiaj wiedzą, że stan psychiczny ma bardzo duże znaczenie tak w zachorowaniu na nowotwór, ale też dla jego wyleczenia. Utrzymujące się przez długi czas: smutek, apatia, brak nadziei, czy generalnie – cierpienie psychiczne, może wpłynąć u osób podatnych genetycznie na rozwój choroby, a u chorych przyśpiesza jej przebieg i rodzi złe rokowania.

Dlatego też metoda Simontona skupia się m.in. na:

poprawie ogólnej kondycji psychicznej chorego i poprawie jakości jego życia, a także czerpania radości z niego, a wszystko to poprzez podejmowanie różnego typu aktywności,
znalezieniu wsparcia dla Pacjenta wśród osób bliskich, co zapobiega izolacji i rodzeniu się negatywnych uczuć,
zwiększeniu zaangażowania w proces leczenia i jego prognozowaną skuteczność,
redukcji stresu i lęku związanego z chorobą,
minimalizowaniu negatywnych skutków choroby i jej leczenia oraz odczuwanego bólu.

Dowiedziona skuteczność tych działań sprawiła, że już dzisiaj niemal na każdym oddziale onkologii jest zatrudniony psycholog, którego pracę refunduje NFZ. Warto również wspomnieć, że od jakiegoś czasu psychoonkologia jest subspecjalizacją medyczną.

Przebieg terapii Simontona w MyLife

Aktualnie metoda simontonowska jest nieco inna niż początkowo.

Wówczas bazowała głównie na udzielaniu wsparcia, budowaniu nadziei oraz wizualizacji. Dzisiaj fachowo nazywa się ją terapią neuropsychoimmunologiczną.

Na jej pierwotnym gruncie zostały nadbudowane wnioski związane z korelacją funkcjonowania: układu nerwowego, immunologicznego oraz psychiki, a na przestrzeni lat odnaleziono wiele dowodów ich związku z rozwojem nowotworów.

Pozostaje jednak metodą zupełnie nieskomplikowaną dla Pacjenta.

Prowadzona jest ponadto, o ile to możliwe i co już wiadomo, z osobą wspierającą – w terapii uczestniczy najbliższy członek rodziny, który również jest wdrażany w proces leczenia. W trakcie spotkań rozpatrywane są ważne dla chorego wątki, m.in.:

dotyczące wpływu choroby na stan psychiczny,
wtórnych korzyści z choroby,
wyobrażenia Pacjenta na temat jej dalszego przebiegu, leczenia, ale również wyjścia z choroby,
życia i śmierci.

W terapii Simontona dużą uwagę przewiązuje się do komunikacji Pacjenta z bliskimi, stosunku do dawnych czynności i zainteresowań, a przede wszystkim do utrzymania prowadzonego dotąd życia bez zmian lub wniesienia do niego elementów wcześniej nieobecnych – leczących. Psycholog nawiązuje z Pacjentem kontrakt terapeutyczny, który nazywany jest „planem zdrowienia”.

Obejmuje on planowanie wielu czynności w sposób uniemożliwiający utratę kontroli nad samopoczuciem psychicznym i dostarczający pozytywnych bodźców – a w tle, przeciwstawianie się: poczuciu bezradności, beznadziejności i utraty wiary w wyleczenie.