Hipnoza to specyficzny stan umysłu, nazywany również transem, który charakteryzuje zarówno głęboka relaksacja, jak i powiązany z nią zwiększony dostęp do własnych zasobów, które zwykle ukryte są w podświadomości. Hipnoterapię natomiast najprościej zdefiniować jako praktyczne zastosowanie hipnozy w leczeniu, stąd też bywa nazywana zamiennie hipnozą kliniczną.
Czym hipnoza nie jest?
Hipnoza może budzić pewne obawy, co związane jest z jej wizerunkiem wykreowanym głównie przez film fabularny. W rzeczywistości nie ma ona nic wspólnego z obrazem osoby, która na skutek działania hipnotyzera traci kontrolę nad sobą, można nią dowolnie kierować lub czytać najskrytsze myśli. Hipnoza nie wiąże się:
Co leczy się z zastosowaniem hipnoterapii?
Od 1955 roku, gdy hipnoterapię oficjalnie uznano za metodę leczenie nerwic, a także zaczęto stosować przy znieczulaniu pacjentów do drobnych zabiegów, znacząco poszerzyło się jej zastosowanie. Poza wymienionymi, hipnoterapia jest używana w leczeniu bardzo wielu grup zaburzeń:
Generalnie nie istnieją przeciwwskazania do stosowania hipnoterapii i są one jednakowe z tymi, które obowiązują w psychoterapii w ogóle. Jednym z warunków jej użycia jest współpraca pacjenta z terapeutą, gdyż motywacja do zmiany znacząco podnosi skuteczność hipnozy. Należy mieć na uwadze, że leczenie hipnozą nie ma w sobie nic magicznego. Terapia z jej zastosowaniem zwykle trwa kilka miesięcy lub dłużej i nie należy oczekiwać nagłej zmiany w krótkim czasie, szczególnie w poważnych, trwających wiele lat stanach. Aczkolwiek dzięki hipnozie można zredukować wiele nieprzyjemnych, współwystępujących z głównym problemem stanów emocjonalnych, co przywraca nadzieję na przyszłość.