W międzyczasie opisano wiele takich dolegliwości, które aktualnie uznaje się za psychosomatyczne, czyli takie, których nie można wyjaśnić w badaniach lekarskich oraz podjąć się ich skutecznego leczenia farmakologicznego.
To właściwie jest podstawowa cecha tych stanów – nie poddają się one leczeniu tradycyjnemu, objawy nie znikają, a w badaniach lekarskich fizykalnych ich przyczyny są nieuchwytne.
Psychosomatyka definiowana jest przez istnienie następujących stanów, które występują najczęściej:
Psychosomatyka to zatem stosunkowo duży zbiór stanów, w których leczeniu zazwyczaj bierze udział lekarz i psycholog.
Poza wymienionymi powyżej chorobami, które zwykle wyzwalane są przez psychikę, terapia psychosomatyczna obejmuje też leczenie stanów, o których wiadomo, iż umysł ma duże znaczenie pośredniczące w ich wyzwalaniu.
Należą do tej grupy powszechnie znane zaburzenia, m.in.:
Z wieloma z tych chorób współczesna medycyna pozbawiona psychoterapii nie poradziłaby sobie w skutecznym i trwałym wyleczeniu pacjentów. Natomiast warunkiem poddania się terapii psychosomatycznej jest wykluczenie fizycznych przyczyn doznawanych dolegliwości.
Dopiero po badaniach lekarskich, w których nie zostanie odnaleziona przyczyna złego stanu zdrowia, należy rozważyć psychoterapeuta.