Potocznie nazywany nerwicą lękową, wśród specjalistów funkcjonuje jako zaburzenie lękowe uogólnione bądź, z angielskiego, GAD – generalized anxiety disorder. Zespół lęku uogólnionego dotyka zarówno dzieci, jak i dorosłych. Poniżej przyglądamy się dokładniej owej przypadłości.
Przyczyny i objawy
Czym jest zespół lęku uogólnionego? To nieustannie odczuwany (niekiedy lekki, czasem bardzo nasilony) lęk, niemający wyraźnych podstaw, wpływający znacznie na funkcjonowanie jednostki. Istotna jest tutaj nieadekwatność stopnia strachu do realnych, rzeczywistych przyczyn. Warto zaznaczyć, iż lęk towarzyszący sytuacjom stresowym, traumatycznym, trudnym – jest zjawiskiem całkowicie normalnym i powszechnym. Kiedy jednak strach towarzyszy nam w każdym momencie życia, niezależnie od sytuacji – można mówić o zaburzeniu. Na jego podłoże składają się:
- warunki genetyczne – wiele badań wskazuje na fakt, iż jeśli krewni pacjenta cierpieli na dolegliwości o podłożu psychicznym, bądź w szczególności – na GAD – ów pacjent jest w większym stopniu podatny za zachorowanie;
- warunki społeczne – sposób wychowania, relacje rodzinne i partnerskie, a także zawodowe, samotność, zaspokojenie poszczególnych potrzeb, doświadczenia życiowe;
- traumatyczne wydarzenia, jak na przykład śmierć bliskiej osoby, utrata zdrowia, pracy, co przekłada się na pogorszenie warunków życia;
- niewłaściwy poziom neuroprzekaźników w układzie nerwowym, co skutecznie leczy się farmakoterapią;
- nieświadome konflikty wewnętrzne – w tym przypadku z pomocą przychodzi terapia;
- uzależnienia, na przykład od substancji psychoaktywnych, czy alkoholu.
W przypadku wielu pacjentów złożona kombinacja czynników biologicznych, społecznych oraz psychicznych prowadzi do wystąpienia zaburzenia.
Poprawna diagnoza pierwszym krokiem leczenia
Lęk pacjentów cierpiących na zespół lęku uogólnionego dotyczy wszystkich aspektów codziennego życia, a także tego, co miało miejsce w przeszłości, jak i przyszłych wydarzeń. Osoby walczące z GAD są nadwrażliwe, odczuwają zwiększone napięcie mięśni, mają kłopoty ze snem, są permanentnie zmęczone. Trudno im się skupić, cieszyć z drobnych przyjemności, nawiązywać pozytywne relacje. Permanentnie odczuwany lęk prowadzi do problemów w życiu osobistym, rodzinnym, zawodowym.
Właściwa diagnoza oraz podjęcie odpowiednich kroków przez specjalistę przynosi spodziewane rezultaty.
W jaki sposób leczy się opisywaną przypadłość? Wśród proponowanych metod psychiatrzy wyszczególniają psychoterapię (najczęściej terapię poznawczo-behawioralną bądź psychodynamiczną) oraz farmakoterapię (opartą na lekach przeciwdepresyjnych, przeciwlękowych). Połączenie obu tych narzędzi składa się na kompleksowy sposób leczenia, pozwalający osiągnąć spodziewane rezultaty.
Efekty leczenia
Jeśli metody terapii oraz środki farmakologiczne zostaną dobrane odpowiednio, rokowania pacjentów zmagających się z zespołem lęku uogólnionego są dobre. Zarówno dzieciom, jak i dorosłym cierpiącym na nerwicę lękową, udaje się w dużej mierze pozbyć objawów choroby, a nawet całkowicie zapomnieć o wcześniejszych dolegliwościach.