Definicja otyłości psychogennej nie dotyczy wyłącznie i tylko wagi ciała. Podobnie jak w anoreksji decydujący dla diagnozy jest stosunek do jedzenia pacjenta oraz wtórne korzyści, jakie dzięki niemu zyskuje. Istnieją dwa typu otyłości psychogennej:
Objawy otyłości psychogennej
Ponadto zawsze są obecne w obu typach:
Należy dodać, że otyłość psychogenna nierzadko może poprzedzać anoreksję i bulimię.
Leczenie otyłości psychogennej
Wobec przedstawionych powyżej danych leczenie otyłości jawi się jako rzecz trudna. Rzeczywistość wnosi jeszcze więcej pesymistycznych danych. Osoby cierpiące na otyłość psychogenną nie zgłaszają się zazwyczaj po pomoc samodzielnie, gdyż większości brakuje krytycyzmu wobec własnych żywieniowych nawyków. Często więc do zgłoszenia się po pomoc przekonywane są przez członków rodziny.
Psychoterapia tego typu zaburzeń jedzenia jest czasochłonna. Otyłość jest traktowana jako skutek emocjonalnego problemu, do którego rozwiązania nie zaprowadzi sama zmiana diety i spadek wagi – nie to bowiem jest celem leczenia. Sukces terapii otyłości polega na trwałym zniesieniu szkodliwych nawyków żywieniowych, pełne uświadomienie związanego z nimi problemu, nauczenia się kontrolowania spożywania pokarmu oraz rozwiązaniu emocjonalnych przyczyn leżących u źródeł przejadania się, co uznać należy za najważniejsze.