Bulimia należy do chorób cywilizacyjnych, tj. w pewnym stopniu działania dla niej charakterystyczne wynikają z obaw o zmianę wyglądu i wizerunku własnego ciała, co dla kobiet ma szczególne znaczenie i dlatego też one częściej na bulimię zapadają (szacuje się, że 8 razy częściej niż mężczyźni).
Problemy współwystępujące z bulimią
Bulimia bywa skojarzona z większą ilością problemów, które mają wpływ zarówno na jej przebieg, jak i są jej konsekwencją. Należą do nich przede wszystkim:
Typy bulimii
Wyróżnia się dwa typy bulimii: przeczyszczający i nieprzeczyszczający. Pierwszy typ cechuje cała gama zachowań zmierzających do kontroli wagi po każdym epizodzie objadania się, co zdarza się przynajmmniej dwa razy w tygodniu, a należą do nich: prowokowanie wymiotów, stosowanie środków przeczyszczających, lewatyw, diuretyków.
W drugim typie bulimii, osoba cierpiąca na to zaburzenia nacisk kładzie na stosowanie restrykcyjnych diet, łącznie z głodówkami, które czasem wspomagane są intensywnymi ćwiczeniami fizycznymi.
Leczenie bulimii
Podstawową formą leczenia bulimii jest psychoterapia. Jej efekty są zależne od współwystępujących z objadaniem się problemów, a także od sytuacji życiowej osoby cierpiącej.
Bulimia należy do grupy zaburzeń, w których na gruncie naukowym dowiedziono skuteczności hipnoterapii. Jako że jestem hipnoterapeutą zachęcam do wypróbowania tej formy leczenia osoby, które od dawna borykają się z żarłocznością, a w przeszłości zawiodły się na nieskutecznym leczeniu z zastosowaniem innych metod.
Literatura do statystyki
Makino, M., Tsubo, K. i Dennerstein, L. (2004). Prevalence of eating disorders: a comparison of Western and non-Western countries. MedGenMed, 6(3):49.